Beste leden,
Misschien zijn er niet veel die een verhaaltje maken voor elkaar, maar er moet toch één beginnen en het kan bovendien aardig zijn.

 

Ik moet eerlijk bekennen sinds december vorig jaar werd het al wat rustiger met het binnenkomen van werk.

In Januari zijn we dat wel gewend, want iedereen wil alles klaar hebben voor de kerst.
Dit bleef echter zo, tot er al wat rumoer in de markt was en de werktijdverkorting weer in beeld kwam.
Dit hebben we aangevraagd, maar binnen twee weken was dit veranderd in minder omzet  ten opzichte van het jaar daarvoor, helaas konden wij hier niet mee uit de voeten, want begin vorig jaar hadden we geen buitengewone omzet.

Misschien zoals jullie weten zijn we gespecialiseerd in Art, Bending, Construction, Design en Eco.
De Art tak ligt ook een beetje stil door de corona, Bending en Construction, kon beter, maar we klagen niet,
Design is niet onze grootste tak en de Eco pakte sinds november 2019 de draad weer op, dit had wel even stilgelegen, maar voor ons precies op tijd, zodat onze omzet goed gaat.  
Wij hadden de afgelopen periode dus wel omzet, maar geen werk met uren.

Dit is op een groep van 30 medewerkers heel vervelend. Eerst veel interne klusjes gedaan, spontaan gesnipperd en dat soort dingen.
Maar er moest meer gebeuren want de stilte hield aan, we hebben toen besloten om 12 weken  de vrijdags dicht te zijn.
Dit klinkt heftig, maar de jongens hoefden maar 6 vrijdagen te snipperen, dit komt omdat wij de groep hebben opgedeeld in tweeën. Namelijk de even en de oneven weken, wij werken maandags tot en met donderdag van 7 tot half 5 is 8,5 uur,
Vrijdags werken we tot 4 uur is 8 uur, dit betekend één keer per 14 dagen een vrijdag vrij , gemiddeld heb je dan 38-urige werkweek.
Zo hebben we het vol kunnen houden en gelukkig een week voor de bouwvak hebben we een Art klus gekregen
en hebben we weer uren zodat we de draad weer op pakken .

In de kantine zitten we weer met elkaar om tafel, maar in het heetst van de strijd, zaten we om en om, de deuren waren zelfs een paar weken op slot, chauffeurs moesten bellen voor laden en lossen.
De deuren binnen kon je met je schouders openduwen en nog steeds staan overal desinfectie potjes en doekje.
We wachten weer af hoe het komt!

Met vriendelijke groeten, Kind regards,
Lize Bakker
MANNEN van STAAL

Tweeten